به گزارش سرویس اجتماعی تابناک تبریز، احمد کایا آوازخوان مردمی ترکیه یکبار در تعریف هنر ( اوازخوانی) گفته بود هنر آن چیزی است که برای خلق(مردم) باشد.
سخن نغزی که هرچند گوینده و مرام او شاید مورد تایید مات نباشد اما به نظر میرسد در باب هنر م هنرمند بتوان بر اساس آن معیاری برای قضاوت دم دستی در مورد هنرمندان دست و پا کرد.
حادثه پلاسکو علیرغم تمامی ابعاد تاسف بار آن اما با توجه بسیار مناسب رسانه ها بخصوص رسانه ملی و البته به دلیل انکه در قلب پایتخت قرار داشت و اثر اقتصادی مهمی در کشور داشت، به موضوعی بسیار مهم در افکار عمومی تبدیل شد و متعاقب آن کارهای هنری متعددی برای تسکین آلام مردم رنج دیده و آحاد مردم ایران تولید شد. این حرکتهای هنری نشان دهنده جایگاه عالی هنر و کارکردهای مهم و اثربخشی عمیق این امر حیاتی بر افکار عمومی است. مسله بسیار مهمی که مورد تایید هر بیننده منصف است. آوازخوانی و نمایش نامه نویسی و طرح های انیمیشنی و ... در مورد پلاسکو
حادثه قطار حادثه قطار تبریز مشهد که اتش سوزی آن موجب خاکستر شدن ابدان زایرین تبریزی علی ابن موسی الرضا (ع) گردید، دل هر ایرانی را به درد آورد. عمق حادثه شاید به لحاظ اقتصادی و ... به پای حادثه پلاسکو نرسد اما به هر ترتیب میزان خسارت معنوی وارد شده به مردم استان اذربایجان شرقی کمتر از این حادثه نبود.نکته بسیار مهمی که میتون در این دو حادثه انرا مقایسه کرد نحوه ی ورود هنرمندان به این حادثه است، متاسفانه هنرمندان ملی کار تولیدی مهمی برای این حادثه دیدگان انجام ندادند و تاسف بارتر اینکه رسانه های استانی بخصوص صدا و سیمای استان آذربایجان شرقی و دیگر هنرمدان استان هم خلا موجود در این باره را پر نکردند.
دل هر انسان دردمندی از این مسله به درد می آید که چرا هنر این استان در مواقع حساس نمیتوند در خدمت مردم باشد. با استناد به تعریف ان خواننده ترکیه ای چرا هنر ما مردمی و در خدمت مردم نیست؟ چه اتفاق مهمی باید رخ بدهد که هنرمندان ما به صحنه بیایند؟ چرا کسی پاسخگوی روزمره شدن هنر و هنرمندان در استان آذربایجان شرقی نیست و چرا تصمیم سازان وتصمیم گیران این استان به دنبال استفاده از ظرفیت عظیم هنر برای خدمت به مردم نیستند؟