مهدی طهماسبی
این روزها داریم تجربه ی تلخی را به دست می آوریم . « آب در بروجن جیره بندی شده است » این خبر کوتاه ولی دهشتناک وجود آدمی را درهم می ریزد و می شکند و آتش به بنیان نگاه واقع گرا می نهد .
بروجن شهرستانی است که نه در کویر خشک ایران بلکه در دل استان چهارمحال وبختیاری که در آمارها و ارقام ارائه شده به عنوان استانی که زادگاه و خاستگاه آب و سرچشمه دو رود بزرگ کشور می باشد ، قرار دارد .
دشت های بروجن و فرادنبه وبلداجی و گندمان همه دشتهای ممنوعه از سوی مسئولین آب اعلام شده اند و فریاد عطشناکی افراد و دشتهای این شهرستان دارد به آسمان می رسد . چند سالی است که همه شنیده ایم که آب بروجن نتیرات زیادی دارد و این آلودگی به نتیرات ثمرات وحشتناکی برای سلامت وتندرستی مردم نجیب و وفادار شهرستان به همراه دارد و اکنون صحبت از جیره بندی است که رنجی مضاعف را به مردم تحمیل می نماید . وچه غمگنانه است که آب در خانه ما تشنه لبان می گردیم خشکسالی های پی در پی ، برداشتهای غیرمجاز و توجه بیش از حد به مسائل زیست محیطی باعث شده تا مردم به رنجی خانمان برانداز دچار شوند .
آقایان مسئولین می خواهم باشما حرف بزنم ازجانب مردم شهرستانی که مبارزات انقلابی شان و حضور در صحنه های مختلف انقلاب شکوهمند اسلامی و همراهی شان با نهضت خونین خمینی کبیر و تقدیم نمودن 500نفر از جوانان جان برکف در جبهه های جنگ در طول هشت سال دفاع مقدس و حمایت همه جانبه از ولایت مطلقه فقیه ونظام مقدس جمهوری اسلامی زبانزد خاص وعام است ، آقایان آیا این مثل معروف را شنیده اید که چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است مردم ما اکنون تشنه اند و همسایگان ما در استانهای همجوار و کویری به فکر بردن آب و تقسیم آن هستند و گاه با استفاده از اهرم های پیدا وپنهان در این راه تلاش می کنند اما باید بدانند که حق الناسی را به گردن خود می گذارند که تاقیام قیامت توان پاسخگویی به آن را ندارند آقایان مسئولین نمی دانم لمس این درد آیا برای شما ممکن است درد کودکان خردسال ونوباوه چهار پنج ساله ای که درد ناشی از سنگ کلیه و مثانه بوجود آمده از آب دارای املاح زیاد به علت کاهش افت آبهای زیر زمینی را با جسم نحیف و جثه خرد خود تحمل می کنند یا خانواده هایی که داغدار مرگ عزیزانشان براثر بیماری های ناشی از عوارض کلیه و کبد شان چه غمی را به دوش می کشند.
آیا خون مردم در استانهای مختلف رنگین تر از یکدیگر است که بعضی ها به فکر انتقال آب به فلات مرکزی اند اما مردم بروجن و چهارمحال وبختیاری باید رنج تشنگی را متحمل شوند .هرچند نگارنده براین باور است که آب جز انفال است وبا انتقال به مناطق دیگر به صورت کارشناسی و اصولی نمی توان مخالفت کرد بلکه باید اول باید مشکلات آبی حوضه مبدا برطرف شود وسپس مازاد آن فقط برای شرب به دیگر استانها منتقل شود .
این روزها دوپروژه آب رسانی برای شهرستان بروجن در سرتیتر اخبار مرتبط با آب تعریف شده یکی پروژه عظیم و ارزشمند انتقال آب بن به بروجن و دیگری انتقال آب سبزکوه به چغاخور است که از دوجبهه به این دو طرح حمله می شود در طرح بن به بروجن کمبود اعتبارات و مشکل تملک حرف اول می زند وباعث کند شدن فعالیت در این زمینه می گردد و در طرح انتقال آب سبزکوه دوستان محیط زیست با دغدغه وسواسی زیست محیطی به مساله نگاه می کنند مردم ما براساس آموزه های دینی و اخلاقی احترام به محیط زیست را باور دارند اما گویا مسئولین محیط زیست زنده ماندن و سلامت همه گونه های حیوانی ونباتی قبول دارند الا انسان که اشرف مخلوقات است و آنها ظاهرا زیست انسانی را به عنوان دغدغه ها حیاتی تلقی نمی کنند و ای کاش عزیزان دست اندرکار محیط زیست با ارائه راهکارهای کارشناسی شده در کنار دیگر دستگاههای اجرایی قرار می گرفتند و باعث اجرایی شدن طرح ها با کمترین صدمه وآسیب زیست محیطی می شدند .
وزیر محترم ،مردمی وانقلابی نیرو پس از سفر دکتر روحانی بارقه های امید برای انتقال آب بن – بروجن در دل مردم روشن شده بود اما با تصمیمات غلط استانی موتور محرکه این حرکت که مدیریت شایسته را دربرمی گیرد از حرکت بازایستاد و اکنون رنج ایستادن این آرامبخش دائمی را چگونه باید جبران کرد و چه کسی باید پیگیر مطالبات مردم نجیب و فهیم شهرستان بروجن وبه تبع آن استان باشدو اکنون از حضرتعالی خواهشمندیم که پیگیر خواسته های به حق مردم شهرستان بروجن و استان چهارمحال وبختیاری باشید و بدانید که بازگشت همه به سوی خداست که او حاکمی است مقتدر وقاضی است که خود شاهد و گواه است .
ورنج این لحظه های دردناک و این واگویه های غریب هنوزم باورش مشکل کنار آب و عطشانی را از دوش مردم بر دارد . من الله التوفیق
بروجن شهرستانی است که نه در کویر خشک ایران بلکه در دل استان چهارمحال وبختیاری که در آمارها و ارقام ارائه شده به عنوان استانی که زادگاه و خاستگاه آب و سرچشمه دو رود بزرگ کشور می باشد ، قرار دارد .
دشت های بروجن و فرادنبه وبلداجی و گندمان همه دشتهای ممنوعه از سوی مسئولین آب اعلام شده اند و فریاد عطشناکی افراد و دشتهای این شهرستان دارد به آسمان می رسد . چند سالی است که همه شنیده ایم که آب بروجن نتیرات زیادی دارد و این آلودگی به نتیرات ثمرات وحشتناکی برای سلامت وتندرستی مردم نجیب و وفادار شهرستان به همراه دارد و اکنون صحبت از جیره بندی است که رنجی مضاعف را به مردم تحمیل می نماید . وچه غمگنانه است که آب در خانه ما تشنه لبان می گردیم خشکسالی های پی در پی ، برداشتهای غیرمجاز و توجه بیش از حد به مسائل زیست محیطی باعث شده تا مردم به رنجی خانمان برانداز دچار شوند .
آقایان مسئولین می خواهم باشما حرف بزنم ازجانب مردم شهرستانی که مبارزات انقلابی شان و حضور در صحنه های مختلف انقلاب شکوهمند اسلامی و همراهی شان با نهضت خونین خمینی کبیر و تقدیم نمودن 500نفر از جوانان جان برکف در جبهه های جنگ در طول هشت سال دفاع مقدس و حمایت همه جانبه از ولایت مطلقه فقیه ونظام مقدس جمهوری اسلامی زبانزد خاص وعام است ، آقایان آیا این مثل معروف را شنیده اید که چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است مردم ما اکنون تشنه اند و همسایگان ما در استانهای همجوار و کویری به فکر بردن آب و تقسیم آن هستند و گاه با استفاده از اهرم های پیدا وپنهان در این راه تلاش می کنند اما باید بدانند که حق الناسی را به گردن خود می گذارند که تاقیام قیامت توان پاسخگویی به آن را ندارند آقایان مسئولین نمی دانم لمس این درد آیا برای شما ممکن است درد کودکان خردسال ونوباوه چهار پنج ساله ای که درد ناشی از سنگ کلیه و مثانه بوجود آمده از آب دارای املاح زیاد به علت کاهش افت آبهای زیر زمینی را با جسم نحیف و جثه خرد خود تحمل می کنند یا خانواده هایی که داغدار مرگ عزیزانشان براثر بیماری های ناشی از عوارض کلیه و کبد شان چه غمی را به دوش می کشند.
آیا خون مردم در استانهای مختلف رنگین تر از یکدیگر است که بعضی ها به فکر انتقال آب به فلات مرکزی اند اما مردم بروجن و چهارمحال وبختیاری باید رنج تشنگی را متحمل شوند .هرچند نگارنده براین باور است که آب جز انفال است وبا انتقال به مناطق دیگر به صورت کارشناسی و اصولی نمی توان مخالفت کرد بلکه باید اول باید مشکلات آبی حوضه مبدا برطرف شود وسپس مازاد آن فقط برای شرب به دیگر استانها منتقل شود .
این روزها دوپروژه آب رسانی برای شهرستان بروجن در سرتیتر اخبار مرتبط با آب تعریف شده یکی پروژه عظیم و ارزشمند انتقال آب بن به بروجن و دیگری انتقال آب سبزکوه به چغاخور است که از دوجبهه به این دو طرح حمله می شود در طرح بن به بروجن کمبود اعتبارات و مشکل تملک حرف اول می زند وباعث کند شدن فعالیت در این زمینه می گردد و در طرح انتقال آب سبزکوه دوستان محیط زیست با دغدغه وسواسی زیست محیطی به مساله نگاه می کنند مردم ما براساس آموزه های دینی و اخلاقی احترام به محیط زیست را باور دارند اما گویا مسئولین محیط زیست زنده ماندن و سلامت همه گونه های حیوانی ونباتی قبول دارند الا انسان که اشرف مخلوقات است و آنها ظاهرا زیست انسانی را به عنوان دغدغه ها حیاتی تلقی نمی کنند و ای کاش عزیزان دست اندرکار محیط زیست با ارائه راهکارهای کارشناسی شده در کنار دیگر دستگاههای اجرایی قرار می گرفتند و باعث اجرایی شدن طرح ها با کمترین صدمه وآسیب زیست محیطی می شدند .
وزیر محترم ،مردمی وانقلابی نیرو پس از سفر دکتر روحانی بارقه های امید برای انتقال آب بن – بروجن در دل مردم روشن شده بود اما با تصمیمات غلط استانی موتور محرکه این حرکت که مدیریت شایسته را دربرمی گیرد از حرکت بازایستاد و اکنون رنج ایستادن این آرامبخش دائمی را چگونه باید جبران کرد و چه کسی باید پیگیر مطالبات مردم نجیب و فهیم شهرستان بروجن وبه تبع آن استان باشدو اکنون از حضرتعالی خواهشمندیم که پیگیر خواسته های به حق مردم شهرستان بروجن و استان چهارمحال وبختیاری باشید و بدانید که بازگشت همه به سوی خداست که او حاکمی است مقتدر وقاضی است که خود شاهد و گواه است .
ورنج این لحظه های دردناک و این واگویه های غریب هنوزم باورش مشکل کنار آب و عطشانی را از دوش مردم بر دارد . من الله التوفیق